28 Mayıs 2010 Cuma

Talep

Bir insanın ne zaman öleceğini bilmesi çok berbat bir duygu.İşte her gece böyle bir memnuniyetsizlik anlamlaştırıyor beynimi. Yaşayabilme gücümden çok rahat uzaklaşıyorum.Bir adım bir adım çalıyorlar ömrümden. Biliyor musun ? Ne halim varsa şimdiden görmek istiyorum. Parçaları birleştirsem de yeni bir ben yok sonunda.Sonunda noktaya basabilirim ? Parmak uçlarım. Parmak uçlarım bile yara alacak ah.  Tek bir kelime basitleştirdi yediğimi , hazımsızlık , his ve düşünce kıtlığı yaşamaya başladım. "gidebilmek" . Bırakın gideyim .Suya mı düştü hayallerim,düşsün. Varsın adam gibi adam olamadım sonunda.


Bakın ben kimseden hak filan talep etmiyorum


@Tarcan

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder