Art niyet yetersizliğimden kendilerine pay çıkartıp beni en sevdiğim noktamdan vurmaya bayılırlar.Böylece her gün bir kez daha ölürüm.Yani öyle sanarlar.Aslında hiç kimse benim maktül vücuduma aldırmadığına göre gerçekten de hergün bir kez daha ölmüşümdür.Hep aynı noktadan vurulduğum için belli süreden sonra acıyı hissetmemeye başlarım.Göz yaşlarım beni iliklerime kadar ıslatırken düşündüğüm tek şey onlara nereden saldırmam gerektiği.Galiba en sevimsiz yerlerinden.
Dünyaya bilinçsizce dağıtılmış milyonlarca insan.İşte birisini tam topuğundan vurdum sayılır.Elinde ki yüzükle oynamaya başladı bile.Bu onu her zaman tedirgin hissettirir.Bense böyle zamanlarda hep dizlerimi sallarım.
Merhaba ben SİMGE.
İrademe bağlı çok işlevli kurallarım ile sorumsuz ve bağımsız yaşıyorum. Genelde insanlar burunlarını buna nereden sokacaklarını düşünürken,onları hayatımın en sıfatsız yerine davet ettiğimi bilmiyor olur.Anahtarını bir daha bana veremeyecekleri lüzumsuz bir oda da her gece salağa yatıp salağa uyanırlar.Bende bu sırada çok aklı başında tavırlarım ile beraber kendimi güçlü ve şampiyon hissederim.Oysa onlar her zaman benden daha zeki ve daha düşünürler.Ancak kapasiteleri ortak bir yerde yoğunlaştığı için sadece bir düşünceye komplo kurabilmişlerdir.Beni hep aynı yerden,en sevmediğim yerimden vurduğunuz için size minnet ediyorum dostlarım.
Ne zaman orayı hissetmemeye başladım,işte o günden beri tarifsizce MUTLUYUM.
Acısı geçti,yerineyse hiç birşey geçemedi.
starcan
28 kasım
12:15
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder