Evet çıkmış dokuza inmez sekize bir akşamın ardından bir şeyler hatırlıyordum.Tek bildiğim de ne kadar denesem de çözememekti : Şehirler olsun Caddeler olsun insanlar olsun sen ol , düğüm düğümdünüz. Yine de farkında olmak bile bir çeşit güzellemeydi içimde. Önüm, arkam, sağım, solum sobe. Kısacası ağlasam nafile , zırlasam nafileydi .Bir problem de şuydu ki; Bu şehir bizi mıhlardı. Lafı nereye getirdiğimi anladın.Apar topar olmasa da en kısadan gitmek gerekti işte.
"Düşünüyorum da
Palandökenlerden mi bıraksam kendimi,
bir yolunu buluruz yuvarlana yuvarlana."
bir yolunu buluruz yuvarlana yuvarlana."
@Tarcan
su akar yolunu bulur.
YanıtlaSil